देशमा जताततै सेटिङ चल्छ भन्ने आम बुझाइ छ । सत्तामा, भत्तामा, अड्डामा । तर दैवीप्रकोप र महामारीमा भने जनताको जीवन बचाउने सेटिङ कहिल्यै चलेन । नागरिकहरु बाढीमा बगिरहे, डुवानमा परेर, पहिरोमा पुरिएर अकालमै ज्यान गुमाइरहे । देशमा अकल्पनीय जनधनको क्षति भयो । हाम्रो अव्यवस्थित बिकासको वितण्डामा हारगुहार चलिरह्यो तर राज्य भने विपद् व्यवस्थापनमा तदारुकताका साथ खटिनेभन्दा मुकदर्शक भएर टुलुटुलु रमिता हेरिरह्यो ।
तैपनि राजकीय दायित्व भुल्ने निकम्मा सरकार र संयन्त्रप्रति प्रश्न गर्नुको सट्टा हामीले बरु समर्थन, बचाउ र गर्व गरिरहन्छौं ।
आफैंलाई नपर्दासम्म केहि हुँदैन तर जब अभर पर्छ तब सबथोक सकिन्छ । यस्तो चरम कुशासन र बेथितिको विकल्प सोच्नु पनि हामीलाई अपराध सरह भएको छ । अब चाहिँ समयमै चेत्न, सुध्रिन र सुधार्न अति जरुरी भइसक्यो ।
सबैले आत्मवोध गरौं ।
3 sep 2024
सवारी हुँदा सडक खाली हुनैपर्ने । सडक वरिपरिका जनताले कुटाइ खानुपर्ने । कुटाइ खाने जनता डाक्टर परे अस्पताल बन्द गर्नुपर्ने । हुकुम शिरोधार्य गरे बापत ड्युटी गर्ने प्रहरी निलम्बित हुनुपर्ने ।
कोरोना महामारीमा समेत अगुवा पछुवा प्रहरीका लावालस्कर लाएर शीतल निवासदेखि बानेश्वरसम्म बुलेट प्रुफ गाडीमा हुइकिने राष्ट्रपति कसका राष्ट्रपति थिए?
राजनीति फोहोर छ । अधिकांश राजनीतिज्ञ त ह्वास्सै गन्हाउने खालका नै छन् ।
हामीहरु चाहिँ सफा कहलिएर अछट्टै बसिरहेको भ्रममा छौं ।
समयक्रममा तिनैले हामीलाई त्यहीँ फोहोर खोरमा हुलेर मनपरि शासन गर्नेछन् । तर पनि हाम्रो चेत किन कहिल्यै नखुलेको होला है!?
शिक्षकले स्कुल, डाक्टरले अस्पताल, व्यवसायीले उद्योग, किसानले खेतीपाती, अदालतले न्याय.... सरकारले सुशासन र समृद्धि ।
अनि जनताले चेतना ।
देशमा खुल्नुपर्ने सबथोक बन्द नै बन्दको प्रतिस्पर्धामा छन् ।
अब त बन्दको क्रमभंग गरेर खुल्ला अभियान थालौं ।
No comments:
Post a Comment