म त लाहुरे

बुवा लाहुरे हुनुहुन्थ्यो, थुप्रै काकाहरु पनि लाहुरे हुनुहुन्थ्यो । पछी दाजु पनि लाहुरे हुनुभयो, गाउँका अरु छिमेकी दाजुहरु पनि लाहुरे हुन थाल्नुभयो । लाहुरे जीवन बाहिरी रुपमा हेर्दा जतीसुकै सुन्दर लागे पनि लाहुरे भएर कती बाध्यतासँग जुध्नु पर्छ भन्ने मैले नजिकबाट देखेको छु । लाहुरेको परिवार जतिसुकै सम्पन्न र सुखी देखिए पनि भित्री रुपमा कती पिडा लुकाएर हाँसिरहेको हुन्छ भन्ने मैले जन्म जात नै भोग्न थालेको हुँ । एक जना लाहुरे वा लाहुरेको परिवार हुनु नै अरुले नभोगेको एउटा फरक पिडादायी अनुभुतीलाई आत्मसात गर्नु हो । घरको मुल मान्छे भए पनि सानो बालक भए पनि, हरेक पल आफ्नो पूर्ण परिवारको खोजी गरिरहन्छ । अझै चाडपर्बको बेला त सबैको हृदयमा नदेखिने गरी सन्नाटा छाइरहेको हुन्छ । र पनि, उता लाहुरे प्रदेशमा आँशुले अनगिन्ती रुमाल बिझाए पनि चिठ्ठीमा लेखिरहेको हुन्छ," मैले त यसपालिको पर्ब निकै रमाइलो गरेर मनाएँ ।" यता परिवारले जबर्जस्ती पत्रको जवाफ लेखिरहेका हुन्छन," हामीले एकदम धुमधामका साथ मनायौं ।"

म स्कुलमा पढिरहेको बेला दशै तिहारको बिदामा रोल्पा गएको थिएँ । भाईटिकामा माहिला दाजु र म मात्र जेठी दिदीको हातबाट टिका थाप्यौ । जेठा दाजु यु.के. मा हुनुहुन्थ्यो भने कान्छी दिदी घरमा साथै रहे पनि महासमरको यात्रामा हुनुहुन्थ्यो । हाँसि-खुशी टिका लगायौं तर पनि मेरो मन कता कता जेठा दाजुलाई सम्झिरहेको थियो । शायद भित्र भित्रै सबैलाई केही न केही अभावको महशुस त हुदो हो तर पनि समयलाई बुझेर चित्त बुझाउनु पो ठुलो कुरा हो । त्यही दिन घरको उपल्लो तलामा गएर म आँफै प्रदेशमा युद्ध लडिरहेको लाहुरे बनेर एउटा गीत लेखेको थिएँ । आज पुरानो डायरी पल्ताउदा त्यही गीत देखेर तिहारको बेलामा यहाँ राख्नु उचित नै होला ठानेर जस्ताको त्यस्तै राखेकोछु ।

गीत
---

तिम्रो भाई परे दिदी म त लाहुरे
तिम्रो दाई परे बहिनी बिदेशको बाहुरे

पूर्वको किरण दोकैमा परे ( दिदी भाई आउछु पर्खिनु )२
सुर्यको छाँया धुरिमा देखे ( बहिनी दाई फर्किन्न सोच्नु )२
युद्धको आवाज कानमा परे ( दिदी भाईटिका नगन्नु )२
बन्दुकको गोली पोकोमा ल्याए ( बहिनी वारीको फूल नचार्नु )२
तिम्रो भाई ....
तिम्रो दाई ....

म आएँ भने दिदी र बहिनी गुन्युचोलो साटौंला
लडाईंमा परें दुश्मनलाई जित्दै सकेमा म बाँचुला
गोली नै खाएँ नरोएरै ( दिदी बुवा आमा सम्हाल्नु )२
प्रदेशमै मेरो रगत सुके ( बहिनी भाईलाई सम्झाउनु )२
तिम्रो भाई ....
तिम्रो दाई ....

मेरो दल्के टोपी भुलेर पनि ( दिदी भान्जालाई नदिनु )२
मायाले मेरो पिरोल्दा पनि ( बहिनी बदला नसोच्नु )२
भाईटिकामा अरुलाई देख्दा ( दिदी आसुँ नझार्नु है )२
सुनसान देखी माइतलाई कहिल्यै ( बहिनी माया नमार्नु है )२
तिम्रो भाई ....
तिम्रो दाई ....

०५९-०७-२० भाईटिकाको दिन
( लाहुरेको कठोर चिनारी भए पनि कोमोल भावना र माटो प्रेम सधैं मुटु भित्र सँगालेर तितो यथार्थलाई सहिरहेको हुन्छ ।)