Tuesday, December 21, 2010

पिस्तोल पड्किएन

हातको पिस्तोल पड्किएर
एउटा मृत्यु भैदिएको भए
मर्नेको भार हट्ने थियो
मार्नेको शाख घट्ने थियो
….कोठरीमा सड्ने थियो
बरु
मै मलामी खेर्ने थिएँ
आँफै सलामी दिने थिएँ
न रह्यो बास,
न बज्यो बाँसुरी ।

बिडम्बना!
गोली निस्किएन
मेरी आमा!
हाम्रो रुने दिन अझै सकिएन ।
14 Dec,'10

2 comments:

  1. ..... psychic peom!? Don't know, why do you write like these, these days?? No one can get into poet's mind, my madness!

    ReplyDelete
  2. To break a stone, it should be collided with another stone. A stone cant be broken hitting on the mud or a sand. that is the poem all about.
    Thank u for ur comments.

    ReplyDelete