म प्रेमी हुँ ।
मनभित्र माया टुसायो
कोपिला हुँदै फुल्यो पनि
सिउरिनलाई चुल्थो खोजें
तिम्रै सौन्दर्य जाती लाग्यो
ठुलै आँट गरी हुर्काइ दिएँ
तिमीलाई देखाउन भनि
चियाउदै बाटोमुनी बसिरहें
तिमीलाई बोलाउन भनेर नै
बारीको साध नाघी दिएँ
आफ्नै मन्जुरिमा कबोल गरी
मनको सिमारेखा नाघिदिएँ ।
आशा गर्दा गर्दै
हातको फूल ओइलाइ जादा पनि
लागिराछ तिम्रै विश्वाश प्यारो
नसुनेको तिम्रै आवाज कर्णप्रिय
देख्नै नपाएको सौन्दर्य अती सुन्दर
बारम्बार कोशीस गर्दा पनि
नाघ्नै सकिनँ मैले
तिम्रो भावनाको सिमारेखा ।
तिमी मेरी भएनौ
तिम्रो सिउदो भर्ने पनि म भईनँ
तर पनि आजसम्म
नाघ्नै सकिनँ, प्रियतम!
बचन र कसमको तिम्रो रेखा
तिम्रो आँशु र मुटुले कोरिएको रेखा
तिम्रो साईनोको त्यो लक्ष्मणरेखा ।
म आदर्श प्रेमी हुँ ।
म प्रेम,
प्रेम गरेरहें
तिमी रेखा,
रेखा कोरिरह्यौ ।
24 June 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
The poem "Prem-Rekha" has drawn; A Mysterious love but An Ideal,
ReplyDeleteA Stranger Lover but Wishful and
A Jumbled relation but Trustful too.
Finally,the writer(poet) succeed to construct a serious-mind onto readers and soberly concealed himself, is his clever-quality.