तिम्रै खुशी

पूर्णिमाकै दिन
छायाँ पर्‍यो रुपभरी
आधा खुल्ने
आधा हाँस्ने
चन्द्र ग्रहण भएँ म
कतै घ्रिणा त गर्दैनौ ?

सुन्दैछु
कुरुपतामा लठ्ठिएर
एउटा परी
मलाई पछ्याउदै
खोज्दै हिड्दैछिन रे!

धर्तीसँग नजिक हुँदा
र, झन-झन नजिकिदा
भुलेरै मैले पो
अन्तर्‍अङ क्षणहरुमा
सिमाहरु नाघे कि!?
अन्यथा,
ठक्कर दिनु नियत होइन
न त, चाहना नै ।

सुन्दैछु,
मेरो आगमनको चाल पाएर
अलप ज्योति फिर्ता गर्न
एक धर्तीपुत्री धर्तीभरी
धुइधुइती खोज्दैछिन रे ।

म बुझ्छु
समिप हुनु गाह्रो छ
टाढा जानु झनै गाह्रो ।

म त म नै छु
चाहे अस्ती झै प्रेम गर
चाहे हिजो झै घ्रिणा गर
त्यो प्रेमी म नै हुँ
निष्ठुरी पनि म नै हुँ
म फेरिएको छैन
हामी दुबै खुशी नै छौं
फरक यत्ती हो
तिम्रो खुशीमा म खुशी छु
मेरो दु:खमा तिमी पनि ।
10 Dec, 011