Tuesday, February 3, 2015

चिंहानको खोजी

स्वप्नदोष हो कि
कल्पदोष मेरो
वा दृष्टिदोष हो  
जीवन पाउन कठिन 
जिउन झन कठिन ।  

एउटा सत्य नि दाइ  
म मरेको दिन 
दिदीले चुल्होचौको छाड्नुहुनेछ 
वहिनीले एकदिन 
पानी भर्न धारामा जानुपर्नेछैन 
कान्छाले पनि एकदिन 
स्कुल विदा पाउनेछन 
तर, मलाई भन्नुस त दाइ   
मेरो मृत्‍युपछी   
मेरो लागि कुन ठाउँ खाँली छ ?  
मेरो लाश राख्नलाई  
धरतीको कुन भाग खाँली छ ? 
अर्थात 
हामीलाई फाल्न, गाड्न वा जलाउन 
हाम्रो सुरुक्षित जमिन कहाँनिर छ ? 
भन्नुस त मेरो दाइ  
पृथ्वी हाम्रो साझा स्थल होइन र ?       

मर्नु त छदैछ अबश्य 
तर पनि वाँचुन्जेल किन  
यि सत्यहरु सत्य हुँदैनन !?

जिउदो छदै चिंहान खोज्नु पर्ने
खोजेर पनि नभेटिने  
हाम्रो भुई कसले चोर्यो दाइ ?   
हाम्रो भुई खै कहाँ छ दाइ ? 

२०७१/०९/२१ 
घोराही, दाङ 

No comments:

Post a Comment