चमेरा र दार्शनिकहरु

मेरो गाउँ
म सम्झिन्छुँ

पल्लोपट्टि एकछाङे भिर

भिरमा पहरा

पहरा माझ एक गुफा पनि ।

पहरा र गुफाभरी

लस्करै झुन्डिएका

अनगिन्ती चमेराहरु

हरेक दिन

म चमेरा चियाउछु

हरेक साँझ

म चमेरा चाहार्छु

चमेराहरु झुन्डि नै रहन्छन ।

अचेल मलाई खुब याद आउछ

तिनै पहरा र गुफाहरु,

उधोमुन्टो झुन्डिएका चमेराहरु

अनी तिनले थुपारेका बिस्टाहरु ।

अचेल फेसबुक भित्ताभरी

त्यसरी नै झुन्डिएका देख्छु

महान दार्शनिकहरु

र, तिनले बिसाएका

आदर्शका थुप्रोहरु ।

ति चमेरा र दार्शनिकहरु

एकै प्रजातिका होइनन

तर समानता छ

उभिण्डोमुखी बाँच्छन    
बेला कुबेला उड्छन

उडिरहन्छन अध्यारोमा

न भुई टेक्ने आँट गर्छन

न त आकाश छुने नै ।

03 September, 2012

पोखरा

(म पोखरा घुम्न गा'को मेसोमा चमेरे गुफा अबलोकन गर्ने अबसर पनि मिल्यो । त्यहा उभिन्दोमुखी झुन्डिएका चमेराहरु देखेर आफ्नो बाल्यकाल सम्झिएँ । बाल्यकालका ताजा सम्झनाहरु सँग बर्तमान अनायास जोडिन पुग्यो । आजभोलि फेसबुकका भित्ताभरी महान दार्शनिकका झै लाग्ने आदर्शवादी उक्तिहरु उसैगरी झुन्डिएको भाण भयो, जो अधिकांश यथार्थ भन्दा धेरै नै मनोगत र एकांकी लाग्छ । मैले धेरै पछी कबिता कोरेको हुँ, यसलाई चमेरे गुफाको चिनो पनि ठानेको छु ।)