म मान्छे बन्नुछ

मुर्खहरुको बस्ती छ
अनुशासनहीनहरुको नगर
लोभी र पापीहरुको देशमा
मान्छे बन्नकै लागि
अब म सस्तैमा बिकिदिन्छु ।

सुन्दर रुपको मन कुरुप छ
ठुलो टाउको भित्र सानो बुद्धी छ
जताततै स्वार्थीकै हालिमुहाली चल्छ
जती धोका दियो उती उन्नती छ
यहाँ चलन यस्तै चल्दोरहेछ
कठै!
मेरो नैतीकता र अचारण लज्जित भए
अब म तिनलाई सजिलै त्यागिदिन्छु ।

अन्याय गर्नेले अत्याचारको खिलाफ बोल्छ
भ्रष्टचारीले नै भ्रष्टचारको चर्को बिरोध गर्छ
छल गर्नेले जहिल्यै मेलको कुरा गर्छ
निर्दयीले निसंकोच दयाको मन्त्र जप्छ
यहाँ त्यही नै फाप्दो रहेछ
अब म पनि आफुलाई तुरुन्तै बदलिदिन्छु ।

भुक्नेहरु जम्मै हरुवा नहुदोरैछन
झुक्नेहरु जती छेरुवा नहुदोरैछन
मुखभरी थुकको छिता परेर के भो त!
सवाल छाती खोलेर हिंड्नु त रहेछ
कुरा चाकरी गर्नु र गराउनुको त रहेछ
अब जबर्जस्त अंग-प्रत्यंग कम्पन गराएर
म अर्धचेतन मानसिकता भकिदिन्छु ।

घरी घरि धिक्कार्छ मेरो मौनताले
थुइक्क थुक्छ मलाई शालीनताले
अरुले झै कुल्चेर 'हिड' भन्छ
अरुलाई रेटेर नै 'हास' भन्छ
तर मेरो आत्मा अस्विकार गर्छ
बरु आँफैलाई बहिस्कार गर्छ
जिन्दगी बाँच्न मान्दैन, जिउन भन्छ
तर सधैं तिरस्कार थेग्न सक्दैनँ म
अब स्वाभिमान भेटी चदाउन तयार छु ।

म मान्छे बेच्छु, मान्छे किन्छु
अब म आँफैलाई लीलाम गरिदिन्छु
मैले जीवन बेचिदिन्छु, नाम बेचिदिन्छु
अब म मातो बेचिदिन्छु, मेरो देश बेचिदिन्छु ।
21 September 2011