Friday, September 9, 2011

ब्यथाहरु

ब्यथाहरु सोधें आमा पिडाहरु हर्न सकिनँ ।
रुकेका गला सुनें नयाँ भाका भर्न सकिनँ ।

निधारको बत्ती निभ्यो दिव्य ज्योति छर्दा छर्दै
चाल नै नपाई सुक्यो मुल प्यासी मन भर्दा भर्दै
निन्द्रा पनि भाग्छ अचेल सपनीमा झस्काएर
निथ्रुक्क छ ह्रिदय मेरो भित्र भित्रै रसाएर ।

दु:ख मात्र सोधें आमा सुख दिन सकिनँ म ।
घाऊ मात्र सोधें आमा निको पार्न सकिनँ म ।

आधा संसार अध्यारो भो बुवा गए पछी
पुरै संसार बल्छ तर आमा हाँसे पछी
अजर-अमर छैनन् अरु जन्माउने हुन अजम्बरी
खुशी दिने सन्तानलाई इश्वर ति सधैं भरी ।

हाँसे जस्तो गरे आमा भित्र हाँस्न सकिनँ म ।
निराश मन भेटें पनि आशा छर्न सकिनँ म ।
ओठ मात्र खोले आमा ह्रिदय बोल्न सकिनँ म ।
29 Aug 2011

No comments:

Post a Comment