बिहानी घामसङै
भावनाहरु छल्कि आउँदा
हातमा हात समाएर
बेस्सरी कुद्यौं हामी
देउरालीमा भेट्नलाई ।
बिहानको भमरा
दिउसोको पुतली
साँझको जूनकिरी
पुरै दिनहरु
ति हाम्रो भए ।
तर हाम्रो रहेनन अब
ति सबै अर्कैको भए
तिमी जस्तै ।
मेरो बिपक्षमा आज
मुटु तुटाउने चट्याङ
घाम छेक्ने बादल छ
खुशी पखाल्ने बर्षा
र, प्रेम चुडाल्ने बतास छ ।
निष्पट्ट अन्धकारमा
बचाउदा बचाउदै
जोगाउदा जोगाउदै
बिचरा!
भाचिएर गएछ मनका डालीहरु ।
दिन मेरो साथ हुँदा
रात बिरुद्धमा थियो
अब समय उल्टिएकोछ
म मौन छु
वरिपरी उल्लास छ ।
---------------
उकुसमुकुसलाई चिर्दै
कुहिरो फाट्दै गयो
धम्म आकाश खुल्दै गयो
त्यही देउरालीमा फेरी
केही चल्मलायो
आशाको धमिलो किरण ।
मुस्कुराउदै प्रकट भईन
दुरुस्त उसैगरी
बिलाई जाने नवरङी इन्द्रेणी
तै पनि,
खाटा बसेछ त्यो आलै घाऊ
टुसाएछन निमोठिएको मुनाहरु ।
छ्याङै खुल्यो आकाश
सुनौलो लाग्यो स्पर्श
चट्याङ भबिश्य चेत बन्यो
हुरी शितल बायु बन्यो
झरी पवित्र जल बन्यो ।
तिमी हुँदा बाँचेको थिएँ
तिमी गएपछी भुलेको थिएँ
तिमी आएपछी जिउन थालेको छु ।
तिमी पश्चिम जाने, म पूर्वतिर
जम्का भेट पछी दोवाटोमा
आभास भयो पुनर्जनमको
पाएको जती गुमाएछु
गुमाएको भन्दा बदी पाएछु
मेरा खुशीहरु, सपनाहरु
र, पाएकोछु स्वयम आँफैलाई ।
30 June,011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No one can get in and understand a poet mind.Here a part from the poet's personal perceive,the poem "Punarjanma " standing at massive point of rebirth;....rebirth of hope, dream, gaining love and golden life.It is encouraging and inspiring to everyone to get into success and happiness and, which does lit a confident light into reader's heart-mind.Simply the best.
ReplyDeleteMeena.