Monday, January 10, 2011

डिसेम्बेर '१०

- संगत गुणाको फल !
(यो भनाइ नै ध्रुब सत्य हो भन्नेमा मेरो पनि बिमती छ किन कि सबैमा सानो ठुलो खोट त अबश्य हुन्छ नै । मैले यहाँ अरुलाई दोष देखाउन र लगाउन खोजेको होइन र त्यस्तो अनैतीक कुरा गर्दैन पनि । यदी मैले त्यसो भनें भने चाँही 'नाच्न नजान्ने आँगन टेडो' हुनेछ । तर व्याबहारिक कुराहरुलाई हेर्दा र मेरो आफ्नै अनुभवमा पनि यो सहायक कुरा अबश्य हो भन्ने चाँही म मान्छु । मुख्य कुरा चाँही आँफैमा नै भर पर्ने गर्छ ।
मैले कहिल्यै पनि चुरोत तानेको छैन र रक्सी पनि पिएको छैन भन्नुको अर्थ मेरो संगत निकै राम्रो थियो भन्ने होइन । स्कुल र कलेज पद्धा इन्जेक्सन हान्ने, नशामा झुम्ने मेरो थुप्रै साथीहरु पनि थिए । यहाँ मैले संगत र परिबेश सहायक हुन भन्न खोजेको मात्र हुँ । केही राम्रा भाईबैनिहरु नराम्रो संगतमा परेर अचानक फेरिएको पनि देखेकोछु । शायद आँफैले आफुमाथि पूर्ण नियन्त्रण गर्न नसकेर त्यसो भएको हुनसक्छ । यस सम्बन्धी मेरो आफ्नै अनुभवहरु कुनै दिन समय हुँदा अबश्य साटौला ।)
01 Dec,’10

- Congrats to our team, The Champions of WMU. Hope u guys will continue this victory !
Thank you everyone for wonderful evening party ! 03 Dec,’10

- आज निकै बेर एक अपरिचित चिनिया केटीसँग हेराहेर गरियो । डा. रबिन्द्र समीरको सिद्धान्त अनुसार 'वन सेकेन्ड लभ' पर्यो क्या रे ! 05 Dec,’10

- कवी मित्र निश्प्रभ जीले 'बुलबुल' र 'उद्गार'मा दिनुभएको अन्तर्वाता सुन्ने मौका मिल्यो । त्यस्तै 'हार्मोनी' का केही गीतहरु पनि सुन्न पाउदा निकै खुशी लाग्यो । एक जना मित्रको हैसियतले म उहालाई एउटा बिहानी घाम भन्न रुचाएँ, जसले थुप्रै आशा र विश्वाशको संकेत गरिरहेछ । मलाई मन पर्ने साहित्यकारहरु देवकोटा, रिमाल, भुपी शेरचन, सरुभक्तहरुकै लाममा युवा पुष्टाका तर्फबाट अग्रपन्तिमा उभिनुभएकोछ । आगामी दिनहरुमा यसरी नै प्रगती र सफलताले निरन्तरता पाइरहोस् । हार्दिक शुभकामना ।
-चन्द्र
06 Dec,’10

- दाडमा बोक्दा टाउकोमै हान्नेहरुसँग मेरो कुनै सम्बन्ध छैन ।
07 Dec,’10

- एक सार्वभौम र स्वतन्त्र मुलुक नेपालका लागि चाइनाको अबसरवादी निती र भारतको हस्तक्षेपकारी निती जती हानिकारक छ, त्यो भन्दा हामी नेपालीहरुको परनिर्भर र दास मनोब्रिती झन खतरानाक छ ।
08 Dec,’10

‎- 'र' नाम नेपालको लागि अशुभ छ जस्तो लाग्यो । त्यसैले हो कि, आज 'र' प्रती अली बदी नै आक्रोसित छु । 'र' नामका मित्रहरुले जबर्जस्ती भए पनि माफ गर्नुहोला !
11 Dec,’10

- Some frens are more than frens n some are more than enemies !
12 Dec,’10

- सशस्त्र युद्धकालिन भिडियो क्लिपहरु हेर्दा अझै पनि आङ सिरिङ्ग हुदोरैछ । त्यतिखेर देश र जनताको मुक्तिका लागि मर्न र मार्न गैरहेका ति मान्छेहरुको मानसिकता अहिले अध्ययन गरिदा कस्तो हुन्थ्यो होला भन्ने उत्सुकता पनि जागेर आयो ।
13 Dec,’10

- लुगा सिउने दमाइ दाइको छोराछोरी नाङै छन
फलाम थोक्ने सुनार दाइको आमास्वास्नी बुच्चै छन
14 Dec,’10

-
भबिश्यको मान्द्रो
जिन्दगीको निन्द्रा
देशको तातोमा ।
15 Dec,’10

- निर्देशक ज्यु, यहाँले बनाउनु भएको 'देउता' फिल्म सानैमा हेरेर खुब मन पराएको थिएँ । म त पछीसम्म पनि 'शंखर' नै भएको थिएँ । त्यसो त तपाईंको निर्देशन अरुभन्दा अली बिशेष नै लाग्छन । अब कथाले मागेको 'हिरो' र 'भिलेन' भन्दा पनि युवाहरुले हेर्नै पर्ने एउटा फिल्म बनाउने कोशीस गरिदिदा हुनेथियो । हामीले देखे भोगेका समस्याहरुलाई केलाएर समाधान सहित, चाँही राजनैतिक, आर्थिक, सामाजिक, शैक्षिक, प्रेमिल,.. जुनसुकै कथामा भए पनि तर युवाहरुलाई नै फोकस गरेर केही संघर्ष र प्रेरणादायी मेसेज आउने खालको अली सान्दर्भिक बिषयमा ।
17 Dec,’10

- मैले पहिले पनि कतै लेखेको थिएँ, बर्तमान अतितको साक्षी हो । हो, हिजो जे गर्यौ त्यसैले गर्दा नै हामीले टेकिरहेको यो धरातल निर्माण हुन सकेको हो । हिजोबाट अर्थात ईतिहासबाट पाठ सिक्ने र नयाँ भबिश्य अर्थात भोलीलाइ खुशीका साथ अंकमाल गर्दै अर्को सफलताको स्तम्भ खडा गर्नतिर लाग्नु पर्दछ । हिजोको बिछोडमा रुनु र भोलिको उमङमा रम्नुको मात्र अर्थ रहन्न । हिजो, आज र भोली मेरो लागि उत्तिकै प्रिय छन ।
18 Dec,’10

- ……….
………
मैले घोषणा गर्दैछु
अबैधानिक रेड लाईट एरियाबाट ।
21 Dec,’10
(हामी पुष्टौ देखी यही नियती भोगिरहेछौ । अब एउटा पुष्टाले इमान्दारिपुर्बक त्याग नगरे सम्म यसबाट सजिलै छुटकारा पाउने पनि छैनौ । हामीसँग मात्र दुइटा बिकल्प छन, कि आफ्नै मात्र उज्ज्वल भबिश्य कि मुलुकको भाबी उज्यालो भबिश्य ।
राजु दाइको टिप्पणी नै हाम्रो वास्तबिक यथार्थ हो । कुलानन्द सरले भन्नु भए झै अब उन्मुक्ति पाउने तर्फ सोच्नै पर्छ । जसले समस्या भोगेको हुन्छ उसैले समाधान पनि देखेको हुन्छ । यहाँ टिप्पणी गर्नु हुन्ने आदरनीय अग्रज र मित्रहरुले यो राम्ररी देख्नु, बुझ्नुभा'छ । अधिकांश त देशको सेवा गर्ने चाहना हुँदा हुँदै पनि बाध्यताले देश बाहिर हुनुहुन्छ । तसर्थ उपायहरुको दिर्घकालिन खोजी गर्न छलफल गर्न सकिन्छ ।
श्रीराम जीको टिप्पणीले मन बेस्सरी पोल्यो । प्रदेशमै एक सच्चा नेपालीको धर्म निभाउनुभएछ । म्रित आत्माको चिर शान्तिको कामना !

यो कबिता केही बिबादस्पाद होला जस्तो पनि लागेको थियो तर त्यो भएन । शायद देशको बर्तमान परिस्थिती सँग हामी कोही पनि खुशी नभएर होला । देशको कमजोरी अबश्य होइन, माटोको गल्ती केही होइन, सबै दोष हाम्रै हो । जसले गर्दा यो दु:खद दिनहरु आइपरे पनि बाझो चोक्टोहरुमा बिरुवा बनी उम्रिने कोशीस गर्यौ भने बिस्तारै हाम्रो मुलुक पक्कै हराभरा हुनेछ । अनी दिलो-चाडो सम्रिद्ध नेपालका सम्रिद्ध नेपाली बन्ने छौ ।

डा. कबिताराम सरको 'अस्विक्रित आन्दोलन' बारे पहिल्यै केही जानकार रहे पनि त्यती ज्ञान चाँही मसँग छैन । तर यो सत्य हो कि हाम्रो नियती कैदीको छोरो भन्दा अलिकती पनि भिन्न छैन ।
म पनि,
मलाई बाँध्ने मर्यादाको बिरुद्धमा छु । अर्को पोइ वरण गर्न नसक्ने आमाको बिरुद्धमा छु । मर्यादाको दुहाई दिने नपुङ्सक बाबुको बिरुद्धमा छु ।
किन कि,
"यहाँ नयाँ मान्छे त जन्मनै पर्छ ।"

मैले यती भन्न हिच्किचाएन, यदी यती समय सान्दर्भिक र चोटिलो साहित्य पहिल्यै पढेको भए मेरो यो कबिता जन्मिने पनि थिएन ।
मेरा आदरणीय अग्रज र मित्रहरु, जो इच्छुक हुनुहुन्छ, आ-आफ्नो बिचार राख्न कन्जुस्याइ नगरिदिनुहोला ।

दिपक खड्का सरले यहाँ राख्नु भएको बिचार हचुवामा आएको अबश्य होइन । उहाँले आफ्नै आँखाले देखे-भोगेको, भित्रैबाट लागेको र बिगतमा सँगालेका अनुभवको सुक्ष्म निचोड पनि हो भन्ने लाग्छ । आज 'राजनागरिक' को जन्म र आबश्यकता झन झन बदेर गैरहेको छ । मलाई विश्वाश छ, राजनागरिकले नै अशल राजनेता जन्माउनेछ । नेतादेखी जनता र जनतादेखी नेतासम्म सबैले गम्भिरतापूर्बक आत्मसमिक्षा र आत्मबोध गर्न सक्यौ भने हाम्रो आकाशमाथि मडारिएको कालो बादल पक्कै पनि हटेर जान बेर लाग्ने छैन । मैले माथि पनि भनेकोछु, हामीले हाम्रो इच्छा शक्ती र खुबी 'will power and ability' को अधिकतम प्रयोग जती राम्ररी गर्न सक्छौ, हाम्रो प्रगती, सुख, शान्ती र सम्रिद्धी लगायत सम्पूर्ण चिज यसैमा भर पर्नेछ ।
कबिताराम सरको अस्विक्रित सिर्जनाहरु पढेर आफुलाई स्पष्ट पार्दै जाने आशा गरेकोछु । यहाँहरुको प्रतिकृयाले म खुशी त छु नै, बैचारिक खालका धारणाहरुले गर्दा आफुलाई अझ परिस्क्रित हुन मद्धत पुग्नेछ ।

मैले सबैलाई भाग लाउन असमर्थ रहे पनि आँफैले खोज्दै आएर Like गर्नु हुने र कमेन्ट छाड्नु हुने मेरा आदरणीय अग्रजहरु, हितैषी मित्रहरु सबै प्रती क्रितज्ञ छु । मलाई बडो पिडा हुन्छ, अहिले मैले बैधानिक एरियाबाट यो घोषणा गरेको छैन तर म चाहन्छु, मैले बैधानिक एरियाबाट नै यो उद्घोष गर्नु परोस । मेरो यो बिनम्र आग्रह हो । शायद सुन्नुपर्नेहरु द्वारा कहिल्यै नसुनिएको आवाज पनि हो भन्ने लाग्छ । हाम्रो यो चाहना ढिलोचाडो अबश्य पुरा हुन्छ भन्ने आशा बचाई राखौ । हामीले आफ्नो इच्छा शक्ति र खुबीको प्रयोग गरौ अनी चाडै बन्नेछ सम्रिद्ध नेपाल, बन्नेछौ सम्रिद्ध नेपाली ।
यहाँहरुले कबितामा दिनुभएको समयका लागि हृदयदेखी नै आभारी छु । यहाँहरुको सकारात्मक प्रतिकृयाले मलाई केही लेखिरहन सदा मार्ग दर्शन गरिरहनेछन । यहाँहरुले दिनुभएको असीम माया नै मेरो लागि उत्साह र प्रेरणाका स्रोत हुन । आउने दिनहरुमा पनि निरन्तर यस्तै माया र प्रेरणाको अपेक्षा राख्दै हार्दिक आभार प्रकट गर्न चाहन्छु ।)

- Happy Merry Christmas !
25 Dec,’10

- चन्द्रे नेपाली अबश्य मरेर जाने छैन । मर्न चाहन्न तर मर्न डराउने मान्छे हैन चन्द्रे । बाँचुन्जेल डटेर सामना गर्न सक्ने सामर्थ्य छ चन्द्रेसँग । आशा छ, चन्द्रे नेपालीले मौनता टोडेर राष्ट्रियताको गीत गाउँएछ, कोमाबाट बिउझिएर एकताको धुन बजाउनेछ । चन्द्रे नेपाली मरेर नजावस, चन्द्रे नेपालीहरु मलामी गएर उतैबाट अलप नभइदिउन् । कतै कतै बर्गिय, कतै जातिय, कतै धार्मिक त कतै भौगलिक बिखण्डनको गन्ध सुघ्नु नपरोस । नेपाल रहदा नेपाली रहन्छ भने नेपाली रहदा नेपाल रही रहनुपर्दछ ।
अब चन्द्रे सुखी, शान्त र साझा समाजको निर्माणमा लाग्नेछ ।
चन्द्रे यती सजिलै मर्ने छैन, यो त सम्भावित मृत्यु मात्र हो । जीवन बाँच्न सिक्दैछ चन्द्रे, मर्न सिक्दैछ चन्द्रे ।
27 Dec,’10

- तमु ल्होसारको शुभकामना !
30 Dec,’10

- May this new year brings rays of hope, be the source of prosperity n prevail peace in the world.
Wishing A warm Happy New year 2011 AD.
Hoping for the successful VISIT NEPAL 2011.
31 Dec,’10

No comments:

Post a Comment